Daddo Orešković poznat pod pseudonimom “Mr. D” predstavlja instrumentalni aranžman bosanske tradicionalne pjesme “Emina”. Guitar Player” i “Premier Guitar” su američki časopisi koji su prepoznali njegov rad.
Ideju za obradu sevdalinke „Emine“ Orešković je dobio na predavanju dirigiranja pri studijima na Berklee College od Music u Bostonu, SAD. Glavna ideja je bila napraviti kompoziciju koja bi bila fuzija klasične simfonijske ozbiljne muzike, sa tradicionalnim bosanskim melosom, i pored tradicionalnih instrumenata koji se pojavljuju u aranažmanu: prim, brač, kontrabas, harmonika, glavnu temu bi iznosila gitara.
Kao gitarista, Orešković je odabrao svoj primarni instrument kao nosioca glavne melodije. A zartim nastavlja stvaranju kompozicijie te otkriva: „Zadatak je bio instrumentalnim aranžmanom izazvati emocije kod slušatelja, emocije koje sama kompozicij „Emina“ budi sa izvornom vokalno-instrumentalnom verzijom kazao je Daddo.
Daddo Orešković, poznat pod pseudonimom “Mr. D” rođen je u Bihaću, diplomirao je na odsjeku električne gitare na „Berklee College of Music” u Bostonu.
Glavni muzicki stil koji baštini je neo-klasični rock sa elementima bosanskog etna. Daddo je dobitnik prestižne nagrade Los Angeles Music Awards -„Guitar Performance godine”. Postigao je izuzetne uspjehe i pobjede na takmičenjima poznatih američkih časopisa “Guitar Player” i “Premier Guitar”.
Simfonijski orkestar nudi jedan “zvučni tepih”, koji kao na dlanu drži cijelu kompoziciju i pojačava efektivnost vodećih instrumenata. Na kraju kompozicije ulazi i kontemporarni bubanj, koji donosi dodatnu energiju tro-četvrtinskom ritmu.
Umjesto vokala, glavnu melodiju vode akustična i električna gitara. Ovo su dva različita instrumenta po karakteru, tonskim kvalitetama i obimu tonova, ali obadvoje mogu iznijeti “svoju priču” na svoj način.
Dijelovi akustične gitare u prvoj polovini kompozicije odlikuju se svojom nježnom, melodičnom i fluidnom prirodom, izazivajući snažan osjećaj emocija. Prelaskom u drugu sekciju, električna rock gitara zauzima agresivniji stav, zadržavajući melodijsku suštinu i emocionalnu dubinu. Video kadrovi su snimljeni na historijskom lokalitetu srednjovjekovnog starog grada Sokolac kraj Bihaća, i u centru grada Bihaća uz rijeku Unu. Tim koji je bio okupljen oko ovog projekta su: Snimatelj: Džemal Ćatić Dron kamera: Irfan Alijagić.
